پاي ديواري بلند روي مخمل سبز زميني ايستاده ام
گلي زيبا به رويم لبخند ميزند، گلي به زيبايي احساس
من به بالاي ديوار و شكوه آن نگاه ميكنم و خيال اوج آن در سر دارم
نه گل را ميبينم، نه زمين را ميفهمم و نه احساس آنها را
من نمي فهمم كه عطر آن گل است که به من آرامش ميدهد
و استقامت زمين است که مرا به اوج نزديك مي كند
فقط اوج ديوار!
زمين خواهد لرزيد
گل خواهد پژمرد
و من زير آوار خيالم خواهم ماند
و تا آخر عمر به حسرت عطر آن گل و استقامت آن زمين سرگردان خواهم بود
من نيز زميني خواهم شد
گلي را در كنار خود جاي خواهم داد
و كساني هم بر روي من پاي ديوار خيالشان خواهند ايستاد
تنها اميدوارم آنها
قدر عطر مادر و استقامت پدر را بدانند!
![[Powered by Blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton45.gif){kind=small}
