شكوفه من...
باز هم بوي بهار،
جنب و جوش مردمان،
پاكي اين آسمان،
سرزدن بر مردگان.
.....
باز هفت سيني جديد،
سركه و سير و سماق،
سكه و سبزه و سيب،
تخم مرغ و ماهي و سبزي وشمع و سمنو،
آينه، حافظ،
قرآن مجيد.
.....
باز هم تحويل سال،
خانواده در كنار يكدگر، برق اميد،
در دلم اما سؤالي هولناك،
دفتر عمرم چنين برگي بخواهد باز ديد؟
.....
باز هم چندين دعا،
با هم اينبار مي شوند يك التماس،
كاي خداي من! بزرگ اين جهان!
دادني هاي قديمت را سپاس...
بر سر من منتي ديگر گذار،
وز همه عالم مرا كن بي نصيب،
در عوض سهم مرا از هرچه هست،
مختصر كن به يك
شكوفه سيب...
![[Powered by Blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton45.gif){kind=small}
